Biorąc pod uwagę łatwość, z jaką sądy sięgają po instytucję tymczasowego aresztowania, coraz częściej spotykamy się z sytuacją, w której – po znacznym okresie tymczasowego aresztowania – okazuje się, że było ono niesłuszne, wobec
uniewinnienia oskarżonego. W takich wypadkach, osobie, która była niewątpliwie niesłusznie tymczasowo aresztowana, przysługuje prawo do ubiegania się o zadośćuczynienie i odszkodowanie za niewątpliwie niesłuszne tymczasowe aresztowanie.
Mimo że zadośćuczynienie czy odszkodowanie to terminy prawa cywilnego, polski ustawodawca przewidział specjalny tryb na gruncie postępowania karnego, pozwalający się domagać niesłusznie tymczasowo aresztowanym sprawiedliwej
rekompensaty za poniesione cierpienie i utracone zarobki.
Odszkodowanie czy zadośćuczynienie w oparciu o przepisy rozdziału 58 k.p.k. przysługuje nie tylko niesłusznie tymczasowo aresztowanym, ale także niesłusznie skazanym (jeżeli na skutek np. wznowienia postępowania dojdzie do uniewinnienia
oskarżonego lub skazania go na karę łagodniejszą) czy nawet niesłusznie zatrzymanym.
W obecnym stanie prawnym nie jest możliwe dochodzenie w tym trybie zadośćuczynienia i odszkodowania za niewątpliwie niesłuszne stosowanie innych niż tymczasowe aresztowanie środków zapobiegawczych.
Celem uzyskania informacji o możliwości prowadzenia Państwa sprawy, prosimy o kontakt e-mail lub telefoniczny.